|
صلح پایدار
پنج شنبه 10 / 11 / 1392برچسب:, :: 17:46 :: نويسنده : ارادتمند
تفسير جامع، ج1، ص: 4 خطابات قرآن و نيز عياشى در تفسيرش از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده كه فرمود هر چه در قرآن خطابات ذم و سرزنش است معنا مراد بمردم است و از اين باب ميباشد، و اين روايت به تنهائى بيشتر آيات قرآن را روشن نموده است مانند آيه لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ و امثال آن، چه پيغمبر معصوم است و نعوذ باللّه معصيتى از آن حضرت سر نزده تا توبه نموده و خداوند توبه او را بپذيرد پس گرچه خطاب به پيغمبر است و ليكن مردم را قصد نموده است و از اين قبيل خطابها كه به پيغمبران پيشين نسبت داده شده از آن خطابات امتهاى آن پيغمبران را قصد نموده نه خود آنان را، پس سخنان بيهوده بعضى از مشركين و منافقين زمان ما بكلى روشن شد كه ميگويند قرآن به پيغمبران سلف نسبت معصيت و گناه را داده است و گفتار زشت ايشان از لحاظ بىاطلاعى و بىخبرى احاديث و روايات و اراده در تفسير است. نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
|
||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||
آمار
وبلاگ:
